Hand

Hand
Hand <Hände> [hant, pl 'hɛndə] f
el;
an \Hand von yoluyla;
aus erster/zweiter \Hand birinci/ikinci elden;
von \Hand elden;
jdm die \Hand geben birine eline vermek;
jdm die \Hand schütteln birinin elini sıkmak, biriyle tokalaşmak;
linker/rechter \Hand sol/sağ elde;
linker/rechter \Hand sehen Sie ... sol/sağ elde ... görüyorsunuz;
eine \Hand voll bir tutam [o avuç dolusu];
alle Hände voll zu tun haben (fam) işi başından aşkın olmak;
etw aus der \Hand legen bir şeyi elinden bırakmak;
etw in die \Hand nehmen bir şeyi eline almak; (fig) bir şeyi ele almak;
in die Hände klatschen el çırpmak;
etw zur \Hand haben bir şeyi el altında bulundurmak, bir şey elinde bulunmak;
jds rechte \Hand sein (fig) birinin sağ kolu olmak;
zwei linke Hände haben (fam) elinden bir şey gelmemek;
sich mit Händen und Füßen verständigen (fam) el kol yordamıyla anlaşmak;
sich mit Händen und Füßen gegen etw wehren (fam) bir şeye canla başla karşı koymak;
mit leeren Händen eli boş olarak, elini kolunu sallaya sallaya;
ein gutes Blatt auf der \Hand haben eli iyi olmak;
\Hand und Fuß haben tutarlı olmak;
die \Hand im Spiel haben bir işte parmağı olmak;
es lässt sich nicht von der \Hand weisen, dass ... ... olduğu yadsınamaz;
\Hand in \Hand el ele;
\Hand in \Hand mit jdm arbeiten biriyle el ele çalışmak;
freie \Hand zu etw haben bir şey yapmakta serbest olmak;
das liegt auf der \Hand bu elle tutulur gözle görülür;
von der \Hand in den Mund leben elden ağıza yaşamak;
er ist bei ihnen in guten Händen onların yanında iyi ellerdedir;
in festen Händen sein (fam) sözlü olmak;
etw von langer \Hand planen bir şeyi uzun uzadıya planlamak;
etw unter der \Hand verkaufen bir şeyi el altından satmak;
mit etw dat schnell bei der \Hand sein (fam) bir şeyde elini çabuk tutmak;
jdm etw zu treuen Händen übergeben birine bir şeyi emanet vermek;
jdm etw in die \Hand drücken birinin eline bir şey sıkıştırmak;
jdm in die Hände fallen birinin eline düşmek;
etw aus der \Hand geben bir şeyi elinden çıkarmak;
jdn in der \Hand haben birini avcunun içinde tutmak;
jdm aus der \Hand lesen birinin el falına bakmak;
zu jds Händen birinin eline, birine verilmek üzere;
Hände hoch! eller yukarı!;
Hände weg! çek elini!;
eine \Hand wäscht die andere (prov) bir el bir eli yıkar, iki el bir yüzü yıkar

Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • hand — hand …   Dictionnaire des rimes

  • Hand... — Hand …   Deutsch Wörterbuch

  • Hand- — Hand …   Deutsch Wörterbuch

  • Hand — (h[a^]nd), n. [AS. hand, hond; akin to D., G., & Sw. hand, OHG. hant, Dan. haand, Icel. h[ o]nd, Goth. handus, and perh. to Goth. hin[thorn]an to seize (in comp.). Cf. {Hunt}.] 1. That part of the fore limb below the forearm or wrist in man and… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • hand — [hand] n. [ME < OE, akin to Goth handus < base of hinthan, to seize (hence, basic sense “grasper”) < ? IE base * kent , ? to seize] I 1. the part of the human body attached to the end of the forearm, including the wrist, palm, fingers,… …   English World dictionary

  • hand — ► NOUN 1) the end part of the arm beyond the wrist. 2) (before another noun ) operated by or held in the hand. 3) (before another noun or in combination ) done or made manually. 4) a pointer on a clock or watch indicating the passing of units of… …   English terms dictionary

  • Hand — Hand: Die gemeingerm. Körperteilbezeichnung mhd., ahd. hant, got. handus, engl. hand, schwed. hand gehört wahrscheinlich als ablautende Substantivbildung zu der Sippe von got. hinÞan »fangen, greifen« und bedeutet demnach eigentlich »Greiferin,… …   Das Herkunftswörterbuch

  • Hand — (h[a^]nd), v. t. [imp. & p. p. {Handed}; p. pr. & vb. n. {Handing}.] 1. To give, pass, or transmit with the hand; as, he handed them the letter. [1913 Webster] 2. To lead, guide, or assist with the hand; to conduct; as, to hand a lady into a… …   The Collaborative International Dictionary of English

  • Hand — Sf std. (8. Jh.), mhd. hant, ahd. hant, as. hand Stammwort. Aus g. * handu f. Hand , auch in gt. handus, anord. ho̧nd, ae. hond, afr. hand, hond. Herkunft umstritten. Denkbar ist ein Anschluß an g. * henþ a Vst. fangen, ergreifen in gt.… …   Etymologisches Wörterbuch der deutschen sprache

  • Hand — /hand/, n. Learned /lerr nid/, 1872 1961, U.S. jurist. * * * End part of the arm, consisting of the wrist joint, palm, thumb, and fingers. The hand has great mobility and flexibility to carry out precise movements. Bipedal locomotion in humans… …   Universalium

  • Hand — (Schönheitspflege). Es ist längst anerkannt, daß zarte Hände und Arme zu den vorzüglichsten Erfordernissen weiblicher Schönheit gehören, und glücklicher Weise sind die Mittel, sie zu erlangen, die unschuldigsten unter allen Toilettenkünsten. Wem… …   Damen Conversations Lexikon

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”